افتخار پرچم داری امیرالمؤمنین جهان حیدر کرّار علی علیه السلام

حدیث الرّایة:

لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار

«آن ساعت نزدیک آمد و ماه آسمان شکافته شد. پس از آنان روی بگردان تا روزی که ندا کننده ای خلق را به عالمی حیرت آور و هول انگیز دعوت کند». (قمر: 1 و 6)

امام صادق (علیه السلام) برخی از ویژگیهای آئین اسلام در آن زمان را این گونه بر می‌شمارد: وقتی حضرت قائم قیام کند، به جانب کوفه رهسپار می‌شود و ۴ مسجد را در کوفه ویران می‌سازد [چرا که با موازین اسلام همخوان نیستند] و در روی کره زمین مسجدی که دارای اشراف و بالکن باشد، باقی نخواهد ماند جز این ویران می‌سازد و آن‌ها را بدون صاف و مستوی [بدون بالکن و اشراف] می‌سازد، راههای بزرگ را توسعه می‌بخشد و همه چیزهایی که از دیوارها به کوچه و خیابان موجود است، از قبیل بالکن، ناودان و... دستور می‌فرماید برچیده شوند، همه بدعت‌ها را از بین می‌برد و همه سنت‌ها را تجدید می‌فرماید شهرها و کشورهای قسطنطنیه، چین و کوهستان‌های دیلم را می‌گشاید و ۷ سال این گونه حکم می راند که هر سالی برابر ۱۰ سال از سالهای معمولی است. سپس آنچه خدا خواهد انجام می‌دهد.

راوی خبر می‌پرسد: فدایت گردم چگونه سال‌ها طولانی می‌شود [و یک سال به اندازه ۱۰ سال خواهد گشت] فرمود: خداوند متعال فرمان می‌دهد فلک درنگ و حرکت را کند گرداند از این رو روزها و سال‌ها طولانی خواهند گشت.

ابو بصیر که راوی خبر است، باز می‌پرسد: آنان می گویند فلک اگر تغییر کند [و از حرکت معمولی باز ایستد یا کند شود]، از بین خواهد رفت؟ فرمود: این سخن زندیقان است، اما مسلمانان چنین راهی را نخواهند پیمود و حال آن که خداوند متعال ماه را برای پیامبر (صلی الله علیه و آله) شکافت و قبل از آن خورشید را برای یوشع بن نون برگرداند، از همه بالاتر، خبر داد به طولانی بودن روز قیامت روزی که برابر هزار سال از سالهای معمولی مردمان است.

تأیید سخن از دیدگاه دانش روز

۱ - طولانی شدن روز و سال در زمان ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) از دیدگاه دانش روز با مشکل روبه رو نخواهد بود، بلکه دانش جدید آن را تأیید می‌کند.

ما در این راستا با توجه به این که نیروی جاذبه (گرانش عام) در همه اجرام آسمانی و اجسام عنصری و زمینی کارگر و مؤثر است، به نیروی جاذبه ماه و تأثیر آن بر آب دریاها، خاک و خشکی‌ها و ایست دادن به کره زمین اشاره خواهیم داشت.

از دیر باز مردم روزگاران می‌دانستند میان طلوع و غروب ماه و برآمدن و فرونشینی آب دریاها بایستی رابطه ای وجود داشته باشد، اما چگونگی آن را نمی‌دانستند تا این که:

نابغه بزرگ جهان دانش «اسحاق نیوتون» برای نخستین بار بر این معما دست یافت و چگونگی پیدایش آن را به درستی بیان داشت. پدیده کشنده (جزر و مد) اساساً زاییده نیروی جاذبه کره ماه است، بدیهی است دریاها در مقایسه با خشکی‌های زمین از قابلیت انعطاف و نرمی بیشتری برخوردار بوده و بالطبع در برابر نیروی کشش ماه کمتر ایستادگی می‌کنند، به همین مناسبت توده‌های آب در زیر پای ماه انباشته می‌گردند و پدیده ای را به نام «برکشند» ایجاد می‌کنند.

امام صادق (علیه السلام) برخی از ویژگیهای آئین اسلام در آن زمان را این گونه بر می‌شمارد: وقتی حضرت قائم قیام کند، به جانب کوفه رهسپار می‌شود و ۴ مسجد را در کوفه ویران می‌سازد [چرا که با موازین اسلام همخوان نیستند] و در روی کره زمین مسجدی که دارای اشراف و بالکن باشد، باقی نخواهد ماند جز این ویران می‌سازد و آن‌ها را بدون صاف و مستوی [بدون بالکن و اشراف] می‌سازد

همزمان با «برکشند» رو به ماه، «برکشند» دیگری در آن سوی کره زمین ایجاد می‌گردد بدین سان که آب‌های آن سوی کره زمین که از ماه بدورند، کمتر متأثر گردیده و به اصطلاح عقب می‌مانند و آب توده عظیمی را ایجاد می‌کنند، لذا روزانه هر نقطه از سطح دریا دوبار دستخوش برکشند و ۲ بار هم دستخوش «فروکشند» می‌گردد.

بنابراین، به طور متوسط فاصله (زمان) بین دو جزر و مد متوالی ۱۲ ساعت و 5/۲۵ دقیقه است، درست نصف زمانی که طول می‌کشد تا ماه ظاهراً یک دور کامل دور زمین بپیماید یعنی ۲۴ ساعت و ۵۱ دقیقه.

جزر و مد همراه با حرکت ظاهری ماه از افق شرقی ناظر، به سمت افق غربی او پیش می‌روند.

اثر جاذبه خورشید در جزر و مد نسبت به ماه از درجه دوم اهمیت برخوردار است، زیرا فاصله آن بیشتر (فاصله خورشید از زمین صد و پنجاه میلیون کیلومتر) است، از این رو نسبت نیروی مولد جزر و مد خورشید تنها حدود ۷ درصد (۷%) نیروی ماه است.

وقتی که نیروهای مولد ماه و خورشید هماهنگ عمل می‌کنند، مثلاً هنگام ماه نو که هر دو در یک طرف زمین هستند، جزر و مدها در حداکثر خود هستند و به نام جزر و مد ۲ بهاری یا «مهکشند» (Sprinq tide) نامیده می‌شود، حد دیگر وقتی است که خورشید و ماه باهم زاویه ۹۰۰ درجه (تربیع) می‌سازند در این هنگام جزر و مد را به حد اقل و به جزر و مدهای خفیف یا «کهشکند» (Iveap tide) مبدل می‌سازند.

امام زمان علیه السلام

نزدیکی ماه نیز تاثیری در ارتفاع جزر و مد دارد، هنگامی که ماه در حضیض زمینی قرار دارد نیروی مولد جزر و مد آن به اندازه ۲۰% بیش از حد عادی است.

جاذبه ماه سبب می‌شود علاوه بر آماسیدن آب‌های کره زمین خشکی‌ها نیز دستخوش تورم گردند که در مقایسه با آماس آب‌ها نامحسوس است.

نیروی حاصل از جاذبه ماه و لنگری که از جانب انباشته شدن آب‌ها به وجود می‌آید، سبب می‌شوند چرخش محوری زمین به آرامی ایست (ترمز) کند و بدین سان بر طول شبانه روز زمینی می‌افزایند.

بررسی خطوط رشد و نمو سنگواره‌های مرجانی بیانگر آن است که در سیصد و پنجاه میلیون سال پیش طول شبانه روز حدود سه (۳) ساعت کوتاه‌تر از شبانه روز کنونی بوده و طول سال خورشیدی به چیزی حدود ۴۰۰ روز بالغ می‌گردیده است.

بررسی‌هایی که از روی سوابق بجا مانده از کسوف و خسوف‌های گذشته به عمل آمده، نشان می‌دهد که روند افزایش طول روزهای زمینی 0016% ثانیه در هر قرن است.

۲ - کسی که این نیروی بنیادین و زیربنایی را به نام جاذبه در سرتاسر این نظام اعم از جسمانی، جرمانی و کیهانی به ودیعه نهاده است و شاید این آیه (چنان که برخی از مفسران برآنند) به آن اشاره داشته باشد:

«خدا است آن ذات پاکی که آسمان‌ها را بدون ستون برافراشت و شما آن را ملاحظه می‌کنید آنگاه با کمال قدرت عرش را در خلقت بیاراست و خورشید و ماه را مسخر اراده خود ساخت که هرکدام در وقت خاص و مدار معین به گردش آیند». ...(رعد: ۲)

چنین خدایی قدرت دارد پریود روزانه و سالیانه (حرکت وضعی و انتقالی) کره زمین را کاهش دهد یک دور گردش وضعی زمین را ده برابر کرده به دویست و چهل ساعت برساند و یک دور گردش سالیانه زمین در مدار خود را ده برابر کرده یعنی کره زمین که در هر ثانیه سی (۳۰) کیلومتر حرکت می‌کند، به ۳ کیلومتر کاهش دهد از این رو امام صادق (علیه السلام) برای رفع تعجب از ابوبصیر می‌فرماید: آنگونه که ماه برای رسول خدا شکافته شد [روایات در این باره از سنی و شیعه به سر حد یقین و تواتر است] و پیش از آن خورشید بر یوشع بن نون باز گشت [به احتمال قوی به مقدار چند ساعت کره زمین در حرکت وضعی خود از راست به چپ (غرب به شرق) برگشته باشد]، چنان که امروزه منجمان ناهید (زهره) شناس معتقدند حرکت وضعی ناهید از شرق به غرب یعنی برخلاف حرکت وضعی زمین است، از این رو در زهره خورشید از مغرب طلوع و به مشرق غروب می‌کند، پس خداوند قادر است که چنین حرکتی را ظرف چند ساعت برای کره زمین در زمان یوشع بن نون پدید آورد؛ و از همه مهم‌تر روز قیامت است که قرآن در باره مقدار آن می‌فرماید: «همانا یک روز نزد خدا چون هزار سال به حساب شماست». (حج:۴۷)

و می‌فرماید: «او امر عالم را به نظام احسن و اکمل از آسمان تا زمین تدبیر می‌کند سپس روزی که مقدارش به حساب شما بندگان هزار سال است، باز به‌سوی خود بالا می‌برد». (سجده: ۵)

۳ - ایستادن آفتاب

نوشته سید اسماعیل عقیلی را می‌توان تأیید دیگری دانست بر فرمایش امام صادق (علیه السلام) یعنی بربازگشت خورشید که ما به تعبیر دیگر بازگشت حرکت وضعی زمین دانستیم، وی در باب علائم ظهور نوشته است: از آن علایم ایستادن آفتاب است در وسط آسمان از اول ظهر تا وقت عصر بدون آن که حرکت نماید و این دلیل است بر تغییر حرکت افلاک مورخان و محدثان این سخن را ذیل آیه نوشته‌اند:

«ما اگر بخواهیم از آسمان نشانه و آیت قهری نازل گردانیم تا همه بر آن گردن نهند و خاضع شوند». (شعراء:۴)

ابوبصیر گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره این آیه شنیدم فرمود: به زودی خداوند درباره آنان چنین خواهد گرد گفتم: اینان چه کسانی می‌باشند؟ فرمود: بنی امیه و یارانشان می‌باشند، گفتم آن نشانه و آیه چیست؟ فرمود: ایستادن خورشید بین اول ظهر تا وقت عصر و خارج شدن و پدیدار گشتن یک صورت تا سینه شخصی -که حسب و نسب او شناخته شده است- در خورشید، این پدیده در زمان سفیانی واقع شود در این هنگام سفیانی و دار و دسته او به هلاکت خواهند رسید.

امام صادق (علیه السلام) فرمود: پیش از ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) پنج نشانه واقع می‌شود:

۱ - صیحه آسمانی، آن حضرت در مکه داخل می‌شود و در جانب خانه کعبه ظهور می‌نماید و چون آفتاب بلند شود، قبل از آن منادی ندا کند که همه اهل زمین و آسمان بشنوند و بگوید: ای گروه خلایق آگاه باشید که این مهدی آل محمد است. او را به نام و کنیه جدش رسول خدا (صلی الله علیه و آله) یاد نماید و در این باره این آیه نازل شد:

۲ - سفیانی: او از بیابان بی آب و علف واقع میان مکه و شام خروج کند، سفیانی مردی است بد صورت، آبله رو، چهارشانه، ازرق چشم و نام او «عثمان بن عنبسه» و از فرزندان یزید بن معاویه است، او شهرهای دمشق، حمص، فلسطین، اردن و قنسرین را به تصرف خویش آورد...

۳ - فرو رفتن لشگر سفیانی، در بیابانی بین مکه و مدینه، نیروهای او در این محور به سیصد هزار نفر می‌رسند و سرانجام خود او به دست لشگریان حضرت مهدی (علیه السلام) در بیت المقدس کشته خواهد گشت.

۴ - قتل نفس زکیه و آن پسری است از آل محمد (صلی الله علیه و آله) که بین رکن و مقام شهید می‌شود.

۵- یمانی: خروج یمانی از یمن اتفاق می‌افتد. در پاره‌ای اخبار واردشده که یمانی و خراسانی و سفیانی در زمان واحد خروج خواهند نمود یعنی در یک روز و یک ماه و یک سال و در میان این سه نفر از یمانی هدایت‌کننده‌تر نیست وی خلایق را به‌سوی حق دلالت می‌کند.